maandag 5 december 2016

Een leestip of zes


Mijn leesleven zou niet wat het is zonder Goodreads.
Een plek tjokvol boekentips en elk jaar opnieuw een kleine uitdaging voor jezelf. Hoeveel wil je lezen? Hoeveel heb je gelezen?

Ik daagde mezelf uit om opnieuw 35 boeken te lezen en sloeg gisteren het 37ste dicht. Dat zijn tot nu toe al 13022 pagina's. (Opnieuw met een dikke dankjewel aan de kwartiertjes leestijd op de trein, de wachttijd op het bankje van de circusschool of het naschools zwemmen en de badsessies waarin het me lukte om de kroost uit het badwater weg te houden en me zalig uit te strekken met alleen schuim en boek in zicht.)

Er waren wat bummers en teleurstelling, maar ook mooie exemplaren.
Daarom! 6 leestips.

6 schoontjes. Boeken om in weg te duiken. Want hoewel ik van mening ben dat lezen altijd en overal zalig is, heeft het koude deel van het jaar op dat vlak een streepje voor. Een zetel met een zacht dekentje is niet compleet zonder een goed boek.

Uprooted
Ik ben eerder een leek op vlak van fantasy, maar dit boek kroop onder mijn vel. Een tot in het detail uitgewerkte wereld, wondermooi geschreven. Een sprookje voor grote mensen.

De 9 dagen Rabbit Hayes
Rabbit Hayes heeft nog maar enkele dagen te leven. Je kruipt in de huid van Rabbit, haar moeder, haar dochter en volgt hoe zij dit beleven. Het verhaal kroop tot onder mijn vel.

Zolang er leven is
Ik wou Hendrik Groen al adopteren als opa na het eerste boek. Bij de release van het tweede boek stond het zo snel als je 'scootmobiel' kan zeggen op mijn ereader. Dit verhaal is ingetogener dan het eerste deel. Er zijn minder grappen en grollen, het weegt wat zwaarder allemaal. Maar toch een plek in mijn top 5 van dit jaar.

Memoirs of an imaginary friend
Max heeft heel veel moeite met sociale omgang. Een aandachtige lezer kan hier makkelijk een diagnose op plakken, maar in plaats daarvan laat de schrijver Max in zijn waarde en schildert hij de jongen niet af als een kind met dit of dat.
Budo is Max' denkbeeldige vriend en meteen ook de verteller van het verhaal. Een bijzondere invalshoek met een geloofwaardig personage en een heel eigen strijd. Een klein juweeltje!

De jongen die zijn vader zocht
De auteur van 'de jongen in de gestreepte pyjama' deed het opnieuw voor mij.

The two of us
Ik verwachtte een luchtig chiklit verhaal. Ik kreeg een boek dat nauw aanleunt bij 'Us' en 'Me before you'. Zelden een auteur gelezen die in dit soort boeken de anatomie van een relatie zo scherp op het mes neemt. Zet misschien wel een doosje zakdoeken klaar.

vrijdag 18 november 2016

De foto die ik niet maakte #12

Verdwenen. Tussen de hopen wit badschuim.
Twee ogen priemen zich een baan door knisperende belletjes.
Ze is een maxi Ness in een mini Loch.
Bakster van (niet te vreten) schuimtaartjes.
Kapitein van een verdwenen schip.
Hoedster van een school meerminnen.
Ze is een storm op zee in de witte ovaal van het bad.


woensdag 16 november 2016

Zien, horen en zwijgen #4

Zien

Mijn twee minst favoriete seizoenen zijn in het land. Het seizoen van bijna altijd donker. Weer tijd voor alle variaties van zwart tot donkerblauwe hemel in de ochtend, doorspekt met fluojasjes en gejongleer met vast te klikken fietslichtjes. 
Maar gelukkig ook het seizoen van belachelijk mooie zonsopgangen en zonsondergangen. Gratis en voor niets op de fiets. 

Horen 

Noem me maar een 'late majority' als het aankomt op podcasts luisteren. Een gevalletje van door het bos de bomen niet zien en daardoor het bos maar helemaal links te laten liggen. Ik wist niet waar te beginnen met luisteren, dus luisterde ik niet. 
Tot ik vorig jaar als spuit elf naar 'Serial' begon te luisteren. Ik was om. 
Sindsdien babbelt er altijd wel iemand in mijn oor op het traject tussen station en fiets. 
In de cocon van muts, kap en sjaal geeft het iets gezelligs. Zelfs als de regendruppels zich langzaam een weg banen tot in je sokken. 

Ik heb al met het grootste plezier geluisterd (of ben nog steeds aan het luisteren) naar:   

- Serial 1 & 2
- Happier with Gretchen Rubin
- De verwarde cavia
- Mystery Show
- My dad wrote a porno (merci voor de tip, Lilith

Heb je nog tips? Ik hoor ze graag. 

Zwijgen 

Een week geleden sloeg de verkiezingsuitslag ons met verstomming. De tienjarige aan de ontbijttafel trok het zich meer aan dan we ingeschat hadden. Feilloos noemde hij de punten op waar Trump voor stond en plaatste er grote vraagtekens bij.
Hulde voor de meester die de helft van de woensdag uittrok om het wereldnieuws op kindermaat te bespreken. En hulde voor Karrewiet die de verkiezingsuitslag 's avonds kaderde. 
'Ik denk niet dat je bang moet zijn. Sommige mensen zien hem als het einde van de wereld, maar dat is hij niet.'
Naast me in de zetel voelde ik de schouders van mijn tienjarige 3 centimeter zakken. 
Dankje Karrewiet en dankje Bjorn Soenen. 


Wat ik zag, hoorde en me stil liet vallen. Een onregelmatig weerkerende rubriek. 
(Want mezelf aan planningen houden is niet mijn sterkste kant.)