Gone ...

Ik trek de deur hier even dicht. 

Tot ergens halverwege de zomer. 

Geniet van de grote en kleine vakantiemomenten. 

Tips voor vakantieleesvoer

Juni verrast me altijd. Het ene moment is het één en al proefjes dat de klok slaat en het volgende moment help je mee aan het afscheidsbriefje voor de juf/meester en is de hal ongemerkt veranderd in een opslagplaats waar een kampeerwinkel trots op zou zijn.

Maar zo weinig als essentiële dingen als tentharingen en al dan niet lekke luchtmatrassen me kunnen schelen (gelukkig heb daar Lief voor - bij deze dankje Lief) des te meer kan ik mijn hoofd breken over welk leesvoer ik mee neem op reis. Want vakantie is het moment bij uitstek om te lezen en door te lezen. Het mag wat breder hangen dan de twee gestolen kwartiertjes op de trein en nog eens een half uur voor mijn ogen dichtvallen.

Dus zet ik ze - net zoals Lilith - even op een rijtje. Boeken die ik las op vakantie of waarvan ik wou dat ik ze op vakantie gelezen had.

In the woods - Tana French
Een goede thriller kan niet ontbreken in de zomer en Tana French stelt niet teleur op het vlak van intrigerende verhalen. In the woods is het eerste deel van een serie, dus als deze je smaakt zit je thrillergewijs voor even onder de pannen.

Miss Peregrines Home for peculiar children #1, 2 & 3 - Riggs Ransom
Niets mis met steengoede kinderboeken op de boekenplank van volwassenen en deze serie is echt een leuke. Ransom Riggs schetst met bizarre oude foto's een hele intrigerende wereld. Denk Harry Potter, maar dan helemaal anders.

Dit was het plan niet - Cristina Alger 
Aaah chicklit. Een beetje het fastfoodhoekje van de boekenwereld, zo lijkt het. Maar kijk. Ik lust op tijd en stond wel een hamburger, op voorwaarde dat het een lekkere is. Zo ook met dit boek. Het is licht, het is grappig, maar het is een goeike.

We were liars - E. Lockhart
Zo van die boeken waarvan je weet dat er iets roert onder de oppervlakte. Die je uitleest aan een rotvaart, op het puntje van je stoel. Dit is zo'n boek.

Big little lies - Lianne Moriarty 
Een schrijfster die er een patent op heeft om wat mysterie en ophef te brengen in het huiselijke leven van lieve huismoeders. Ik hou vooral van hoe ze speelt met tijd en vertelstandpunt en je zo meeneemt in een dolgedraaide paardjesmolen.

Als je het licht niet kan zien - Anthony Doerr
Een waarschuwing hier. Geef het even de tijd om in het ritme van het verhaal te komen. De auteur springt vrij snel tussen de verschillende hoofdpersonages en het duurt een aantal hoofdstukken voor je mee bent in dat ritme. Maar éénmaal je mee bent is het heerlijk meestromen met een prachtig verhaal in de achterlinies van de oorlog. Dit is zo eentje die ik nog eens voor het eerst zou willen lezen.


Zelf ben ik een stevige boekenplank aan het vullen in mijn ereader voor - hopelijk - heel wat uurtjes in de hangmat, in de tent of aan het water. Welk boek mag zeker niet ontbreken deze zomer?

Might wake up early and go running...

Een short, T-shirt en bolletje sokken vormen al drie weken een net stapeltje op de kast in de badkamer. Ik verzamelde die loopoutfit in een vlaag van enthousiasme op een zondagavond om  22.45 u. Uit mijn agenda bleek dat het er niet inzat om die week 's avonds mijn rondje te gaan lopen en met de adrenaline van Wings for Life die nog nazinderde, neep dat. 

Op zondagavond om 22.45 u. is het slechts een kleine moeite om het alarm van 6 u. naar 5 u. te verzetten. En om alle loopbenodigdheden klaar te leggen zodat je stil het huis kan uitglippen. 

Tevreden gleed ik onder de dekens. Ik voelde al hoe gezwind mijn benen over de bedrand zouden zwieren. Hoe ik mezelf in mijn loopkleren zou hijsen en ik met wat slapers in mijn ogen de straat uit  zou draven. 

Ochtendloopjes, dat ik er nooit eerder aan gedacht had. 

Maandagmorgen om 5u. 

Waar komt dat gepiep vandaan? Het is nog maar 5u? Welke idioot verzette mijn wekker? Oh juist. Ik zou gaan lopen. Misschien nog éénmaal snoozen. Ik lig zo lekker. Ik denk dat ik nog nooit zo lekker gelegen heb. 

Aargh, daar is die wekker weer. Nog één keertje snoozen. Zo meteen sta ik op. Dan maar een korter loopje. 

Hé? Is die wekker daar weer? Ik ben nog zo moe en het regent buiten. Het is al 5.30 u. Dat is eigenlijk de moeite niet meer. Ik zet de wekker weer om 6u, maar morgen ga ik er vroeger uit om een ochtendrondje te lopen. 

x 3 weken.